فرصت های از دست رفته ی توسعه فناوری دریایی؛
كوچ ساخت و تعمیر كشتی ها به كشورهای همجوار!
به گزارش آوا مسکن مدیر گروه هوشمندسازی ستاد توسعه فناوری های حوزه فضایی، حمل و نقل پیشرفته معاونت علمی ریاست جمهوری ضعف شرکت ها در صدور مجوزها، عدم هم افزایی میان ارگان های دریایی و عدم هماهنگی نهادهای دریایی با طرح های توسعه فناوری این معاونت را از معضلات صنعت دریایی کشور نام برد و اظهار داشت: این امر سبب شده که هیچ شهر صاحب نام در حوزه بندری نداشته باشیم و بنادر کشور هم جزو ۱۰۰ بندر برتر دنیا قرار نگرفته اند.
دکتر شهاب خدامرادی در گفتگو با ایسنا ضمن اشاره به وضعیت صنعت دریا، با تکیه بر این که بحث اقتصاد دریایی ارتباط تنگاتنگی با اقتصاد جهانی دارد، اضافه کرد: ایران در حوزه حمل و نقل دریایی دارای دو ناوگان بزرگ "نفتکش جمهوری اسلامی ایران" و "کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران" است که در دنیا به نام این دو ناوگان شناخته می شود و با عنایت به اهمیت این حوزه، در حوزه های ساخت، تولید، تعمیر و نگهداری و تجهیز شناورها و فراساحلی متاسفانه جایگاه خوبی نداریم.
وی افزود: بخصوص در سالهای اخیر این جایگاه به شدت نزول کرده است؛ بگونه ای که در گذشته "کوچ ساخت شناور" داشتیم و هم اکنون با پدیده "کوچ تعمیرات شناور" به کشورهای اطراف و حاشیه خلیج فارس بخصوص در ۴ تا ۵ سال گذشته مواجه هستیم. این در شرایطی است که تعمیرات شناورها و کشتی ها می تواند اشتغال زایی خوبی در کشور ایجاد نماید.
خدامرادی ایران را یک کشور دریایی دانست که دو پهنه بزرگ آبی در شمال و جنوب کشور دارد، اظهار نمود: ازاین رو موضوعات اقتصاد دریایی با امنیت دریایی هم مرتبط است؛ ازاین رو ناچار هستیم در این عرصه سرمایه گذاری نماییم و توجه ویژه به این صنعت داشته باشیم.
مدیر گروه هوشمندسازی ستاد توسعه فناوری های حوزه فضایی، حمل و نقل پیشرفته معاونت علمی، نیروی کار ارزان، انرژی ارزان، وجود ناوگان تجاری را همچون مزیت های نسبی در صنعت دریایی کشور نام برد و تصریح کرد: هم اکنون در این عرصه با دو مشکل اساسی "مسؤولان سیاسی کشور" و "مدیریت اجرایی و کارخانجات" در کشور مواجه هستیم که این دو مشکل متاسفانه صنعت دریایی را زمین گیر کرده است.
وی ادامه داد: در حوزه ساخت کشتی و شناورها، تا حدودی قطعات و سامانه ها وارداتی بوده است، ولی در زمینه مدیریت اجرایی در کارخانجات مشکلات عدیده وجود دارد که باید با توان علمی داخلی آنها را مرتفع کرد.
خدامرادی افزود: رویکرد مسؤولان این شرکت ها و مسؤولان دولتی برای تعمیر شناورها و تأمین یکسری از اقلام، به بیرون بوده است؛ ضمن آنکه اعمال تحریم ها باعث شد که نتوانیم این بخش را توسعه دهیم.
وی با تکیه بر این که رویکرد مسؤولان به باز شدن فضای بین المللی و خرید از خارج است، تصریح کرد: در حوزه تعمیرات نیز، حوضچه های خشک نیاز است که در یکی از شرکت ها میلیاردها تومان سرمایه گذاری شده است، ولی ۲۰ سال است که این طرح نیمه کاره رها شده است و علیرغم قول هایی که داده شده است، نتوانستند شناورهای بزرگ را جذب کنند.
خدامرادی عدم چابکی بخش دولتی برای تعمیرات شناورها را از دیگر چالش های این صنعت نام برد و خاطرنشان کرد: زمانی که شرکت ها نتوانند نظر مشتریان خویش را جلب کنند، مشخص خواهد بود که باعث نارضایتی آنها می شود، در نتیجه نیازهای خویش را از راه کشورهای عربی برطرف می کنند.
چالش هایی که صنعت دریایی را رو به زوال کشانده است
مدیر گروه هوشمند سازی ستاد توسعه فناوری های حوزه فضایی، حمل و نقل پیشرفته معاونت علمی ضمن اشاره به نقش این ستاد در این صنعت، اظهار داشت: در این حوزه ما تلاش کردیم تا آنجا که مقدور است، در زمینه ساخت سامانه ها و قطعات مصرفی صنعتی کشتیرانی کشور ورود نماییم.
وی دریافت استانداردهای بین المللی را یکی از الزامات اصلی صنعت دریایی دانست و خاطرنشان کرد: ما در این حوزه خدمات مناسبی را به شرکت ها عرضه کردیم؛ چون که دریافت استانداردها برای شرکتهای فعال در این حوزه مزیت محسوب خواهد شد، چون که می توانند محصولات دارای استاندارد خویش را در همه کشورهای دنیا به فروش برسانند.
خدامرادی با اشاره به اینکه تابحال کشور برای بازار داخل نتوانسته اقدامی در زمینه دریافت استانداردها عرضه نماید، افزود: ما حتی رویکرد صادراتی برای این صنعت نداریم؛ ازاین رو جایگاه صنعت دریایی ایران در سالهای اخیر تنزل کرده و صنعتی کشتی سازی که می توانست صنعت راهبردی برای کشور باشد، زمینگیر شده است و احتیاج به همتی است که امیدواریم در دولت آینده به آن توجه گردد.
وی تضاد منافع میان سازمان های دریایی را از دیگر چالش های این صنعت ذکر کرد و اضافه کرد: علاوه بر آن مبحث بازیافت کشتی ها از مهم ترین موضوعات این صنعت است؛ چون که از این طریق هم فولاد مورد نیاز این حوزه تأمین می شود و هم اشتغال زایی ایجاد خواهد شد، ولی تضاد منافعی که میان سازمان حفاظت محیط زیست دریایی و مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو) وجود دارد و سازمان صنایع دریایی و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) هم نتوانستند آنرا حل کنند، سبب شده است که بازیافت کشتی ها به کشورهای اطراف واگذار شود.
این محقق حوزه دریایی با تکیه بر این که جذب امور بازیافت کشتی ها می توانست بازار بزرگی ایجاد نماید، تصریح کرد: هم اکنون برای واردات فولاد سوبسید پرداخت می نماییم، ولی اگر کشتی ها در کشور بازیافت شوند، هم می توانیم از فولاد آن استفاده نماییم و هم می توانستیم از درآمدهای جانبی آن بهره مند شویم.
به نقل از ایشان، وجود اختلافات میان نهادها و نبود هم افزایی میان ارگان های دریایی و همینطور نبود متولی برای رفع این اختلافات سبب ایجاد این مشکلات در صنعت دریایی کشور شده است و ما در معرض تهدید بزرگی قرار داریم، به صورتی که جایگاه کشور را در این صنعت به شدت کاهش داده است، بخصوص در حوزه ساخت سکوهای فراساحلی!
مدیر گروه هوشمندسازی ستاد توسعه فناوری های حوزه فضایی، حمل و نقل پیشرفته معاونت علمی افزود: حتی در سرویس دهی سکوهای فراساحلی به علت اعمال تحریم ها شناورهای خارجی از این صنعت کنار رفتند، ازاین رو سرویس دهی به این صنعت برای ما تبدیل به معضل شد و این امر نشان دهنده عدم برنامه ریزی در این حوزه می باشد.
وی با اشاره به اینکه اغلب کشورهایی که دارای پهنه های دریایی هستند، بزرگترین شهرهای آنها، بندری هستند، اضافه کرد: در کشور ما به جز بندر عباس که تا حدودی جمعیت زیادی دارد، هیچ شهر صاحب نام در حوزه بندری نداریم، ضمن آنکه بنادر کشور نیزو جز ۱۰۰ بندر برتر دنیا قرار نگرفته اند و این امر نشان از ضعف مدیریتی است.
خدامرادی افزود: در اسناد بالادستی کشور تاکیداتی بر توسعه دریایی شده است و همینطور مقام معظم رهبری هم مکررا در فرمایشاتشان به این مورد تاکید نمودند، ولی صنعت دریایی در سالهای اخیر فراز و نشیب های زیادی داشته است و کشتی صنعتی دریایی به گل نشسته است.
دست یاری به سمت کشتی به گل نشسته دریایی
خدامرادی با اشاره به اینکه در استان هرمزگان حدود ۴ هزار فروند شناور موجود است که هر کدام از آنها هر ۶ ماه احتیاج به تعمیر و نگهداری دارند، اظهار نمود: در معاونت علمی پارسال و سال جاری، ملزومات مصرفی مانند رنگ و پوشش های مورد نیاز این شناورها را با کمک شرکتهای دانش بنیان تولید می نماییم.
وی تصریح کرد: ازاین رو شرکتهای فعال در این حوزه را شناسایی کردیم تا پوشش های مورد نیاز صنعت دریایی را که تابحال از خارج تأمین می شد، تولید کنند.
این مقام مسؤول با تکیه بر این که همینطور تلاش شده بر روی قطعات پر مصرف صنایع دریایی مانند "جلیقه های نجات"، "رادارهای دریایی" و "جی پی اس" متمرکز شویم، اظهار داشت: امید داریم امسال در زمینه توسعه زیر ساخت های "بنادر هوشمند" با هدف ارزان شدن حمل و نقل و "به روز رسانی کارگاه های مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو)" اقدام نماییم که در زمینه به روز رسانی کارگاه های این شرکت به علت عدم تمایل این شرکت، موفقیتی به دست نیامد.
این محقق حوزه دریایی تصریح کرد: ما با هوشمندسازی زیر ساخت کارگاه های شرکت ایزوایکو می توانیم ۳ پارامتر مهم از نظر مشتریان شامل "زمان"، "هزینه" و "کیفیت" را ارتقاء دهیم که متاسفانه انجام نشده است و امید داریم در دولت جدید این امر اجرایی شود.
منبع: avamaskan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب