سازمان شانگهای و اقتصاد ایران- ۴
سه مبحث مهمی که ایران قبل از اجلاس شانگهای باید تعیین تکلیف کند
به گزارش آوا مسکن یک کارشناس اقتصادی اظهار داشت: مسؤلان کشورمان لازم است قبل از شرکت در اجلاس شانگهای ۳ مبحث را تعیین تکلیف کرده و درباره آنها تصمیم بگیرند.
مجید شاکری در گفت و گو با خبرنگار مهر در مورد اجلاس شانگهای عنوان کرد: نخستین نکته ای که باید در ایران به آن توجه گردد این است که این اجلاس بیشتر یک ساختار امنیتی است که برای کنترل تندرویی و افراط گرایی در آسیای میانه تأسیس شده و در ادامه در اطراف آن دستورکارهای دیگر مثل دستورکار اقتصاد قرار گرفت.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: امروز در کشورهای دیگر مثل ترکیه، چین و روسیه به فناوری هم افزایی فهم اقتصادی و امنیتی از دنیا رسیده اند؛ یعنی این که متوجه شده اند که سیاست های امنیتی و نظامی نمی توانند به غیر از سیاست های اقتصادی تعریف شوند و عملاً همه این موارد بهم متصل هستند.
وی افزود: چیزی که بعنوان کریدورهای مختلف اقتصادی در دنیا می بینیم که درحال شکل گیری است، مثل جاده- کمربند، بی ار ای که تلاش می کند چین را به آلمان وصل کند، مثل تلاش ترک ها برای توسعه محور لاجورد که ترکیه را به چین وصل می کند، مثل کریدورهای مختلفی که هندی ها دنبال آن هستند. همه اینها یک هم افزایی از اقتصاد و امنیت را نشان داده است.
شاکری اظهار داشت: وقتی در مورد کریدور بحث می نماییم صرفا مبحث راه نیست و راه پایین ترین رده این مورد است؛ راه، جمعیت انسانی در طول مسیر، زنجیره ارزش افزوده در طول مسیر و همه الزامات حول آن قرار گرفته است.
وی اضافه کرد: از این بابت اگر یک روزی می گفتیم شانگهای یک همکاری امنیتی و بعد یک پیوست اقتصادی دارد امروز این دو رکن از هم قابل تفکیک نیست ما هم برای ایفای نقش باید مبحث را فهم نماییم و پرونده های مختلف بین ما و کشورهای عضو اجلاس شانگهای را با همین دید نگاه کنیم؛ مثلا اگر هم اکنون مهم ترین پرونده امنیتی روی میز اجلاس شانگهای افغانستان است، ما هم باید این درک را داشته باشیم به این معضل امنیتی، یک نگاه تماماً اقتصادی ایجابی داشته باشیم. این چیزی است که ما بر خلاف چینی ها و هندی ها هنوز در بعد حکمرانی به آن نرسیده ایم.
شاکری عنوان کرد: ازاین رو نخستین نکته این است که سیاست امنیتی و سیاست اقتصادی ما باید دقیقاً با هم در یک هم بستگی کامل باشند. این چیزی به جز این است که امنیت به اقتصاد یا برعکس بهم سرویس دهند. این دو هم اکنون با هم یکی بوده و کاملاً بهم چسبیده هستند.
وی خاطرنشان کرد: در این چارچوب اگر در مورد چین صحبت می نماییم، معانی اش به شکل جدی از جنس کریدور است. در مورد اتصال ایران به کریدور کمربند جاده و همه ارتباطات این کریدور با کشورهای عضو شانگهای صحبت می نماییم. مثلا پیش از رفتن باید تصمیم بگیریم آن کریدوری که می خواهیم روی آن متمرکز شویم کدام یک از کریدور هاست؛ اگر می خواهیم به چین اتصال برقرار نماییم این اتصال از راه اتصال به سی پک (خطوط انتقال درخلال پاکستان و چین) است. اگر این مورد است صرفا بردن یک پیشنهاد برای چین معنایی ندارد و باید به نقش پاکستان هم فکر نماییم. پس نمی توانیم تصور نماییم بسته های جداگانه ای برای چین یا پاکستان داریم و نمی خواهیم اینها را بهم متصل نماییم.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: یا اگر در نظر داریم ارتباط با چین از راه اتوبان پامیر باشد، باید کشورهای درگیر مثل تاجیکستان، قرقیزستان و … را در طول این مورد ببینیم.
وی تصریح کرد: پس بعنوان نکته اول پیشنهادی که ایران به شانگهای می برد باید از جنس کریدور باشد و مفاهیم امنیتی و اقتصادی بهم متصل باشد. قسمت دوم این است که پرونده کشورهای مختلف در قالب نگاه کریدوری کاملاً به هم متصل است.
شاکری اظهار داشت: مسئله بعدی که هنوز در ایران به تصمیم نرسیده ایم مبحث هند و چین است. درست است که چین و هند دو کشور عضو پیمان شانگهای هستند اما عملاً هندی ها جزو بخش مهمی از نقشه امریکایی ها برای کنترل چین هستند. ما در داخل ایران و در پرونده چابهار، عملاً برخوردمان طوری بوده است که مشکلات چین و هند در داخل ایران حل شود و یا پیش رود. اگر می خواهیم به این روند ادامه دهیم آنچه که می خواهیم روی میز چین ببریم چه تفاوتی با آنچه که می خواهیم روی میز هند ببریم، دارد؟
وی اضافه کرد: سوال بعدی این است که از آغاز آغاز به کار دولت سیزدهم، آقای رئیسی دو دیدار با وزیر امور خارجه هندوستان داشتند و دیدار دیگری هم در سطح دو وزیر خواهیم داشت. نسبت این دیدارها با چین چه خواهد بود؟ آیا نگاه جامعی داریم؟
۳ نکته مهم در اجلاس شانگهای
شاکری خاطرنشان کرد: ازاین رو ۳ مبحث باید مورد توجه قرار گیرد؛ نکته اول بررسی رقابت های کشورهای عضو شانگهای که چگونه باید با آنها همکاری نماییم بدون این که محل تسویه حساب آنها شویم.
وی اضافه کرد: نکته دوم این است که چگونه باید یکی شدن ادبیات امنیتی و اقتصادی بخصوص در فضای پساکرونا را فهم نماییم.
شاکری اظهار داشت: نکته سوم هم این که باید تصمیم بگیریم اگر الان معنای کریدوری شانگهای، مبحث کمربند- راه هست می خواهیم به کدام کمربند اولویت دهیم و یا مانع کدام طرح توسعه ای اطراف خود شویم. این که طرح توسعه ای خودمان را داشته باشیم به همان اندازه مهم می باشد که مانع از طرح های توسعه ای دیگرانی شویم که در اطراف ما درحال شکل گیری هستند.
منبع: avamaskan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب